ROZDZIAŁ 1 "Tu mnie zaskoczyłeś."

Wyszłam z samolotu i odetchnęłam. W końcu wylądowałam. Jestem w domu. No tak prawie. ;) No ale mniejsza z tym. Poszłam po walizkę, którą szybko znalazłam i udałam się w stronę hali, w której prawdopodobnie czekał na mnie Scooter. Będąc już na miejscu, przystałam na chwilę i zaczęłam się rozglądać. Jedne rodziny się przytulały, inne płakały, a jeszcze inne patrzyły na wejście, wyczekując członka rodziny. W końcu usłyszałam jak ktoś woła moje imię. Odwróciłam się w stronę dochodzącego dźwięku, ale i tak nic nie zobaczyłam, bo zostałam zgnieciona przez pewną masywną osobę. ;p Tak, to był Scooter. Najwspanialszy brat na świecie. Chwilę jeszcze tak mnie dusił, po czym mnie puścił i spojrzałam na mnie z mega zaciszem. Odwzajemniłam uśmiech.

-Ale się za tobą stęskniłam.-mężczyzna zaśmiał się po czym znów mnie przytulił. Nie tak mocno jak poprzednim razem.

-Ja za tobą też mała. Mam nadzieje że zrehabilitowałaś się, wypoczęłaś…-„…i nie będziesz się kręcić więcej przy autach” dopowiedziałam sobie w myślach. Przejrzałam cie panie B. Na pewno chciał to powiedzieć.

-I to bardzo.-odpowiedziałam mu. Brat wziął moje walizki i poszliśmy do samochodu. Już chciałam wsiadać, gdy usłyszałam głos Scootera.

-Ledwo wróciłaś i już chcesz prowadzić.? Zapomnij moja droga.

-Co.?-spojrzałam na niego, nie ogarniając o co mu chodzi. Braciszek wskazał palcem na samochód, a ja podążyłam za nim wzrokiem i co zobaczyłam.? Kierownicę. No tak, to nie Anglia, gdzie kierowca siedzi po prawej. Nieświadome pacnęłam się w czoło i pokręciłam głową, na co mężczyzna się zaśmiał. Przeszłam na drugą stronę i usiadłam na prawidłowym miejscu, a brat ruszył. W czasie jazdy rozmawialiśmy, śmialiśmy się z różnych głupot. Opowiedziałam mu o pobycie w deszczowym kraju, a braciszek opowiedział o tym co działo się tu, pomimo tego, że gdy byłam w UK to dzwonił raz codziennie.

-I wiesz zrobiłem mały remont domu.-mężczyzna spojrzał na mnie uważnie, z lekkim uśmiechem.

-Co.?-spojrzałam na niego przestraszona.-Mam nadzieje, że nie robiłeś nic z moim pokojem.-pisnęłam, na co Scooter zaśmiał się.

-Spokojnie, twojego królestwa nie ruszałem.-na te słowa wydałam z siebie głośne „Ufff..”, ale po chwili i tak daliśmy w śmiech z całej sytuacji. Po jakimś czasie zajechaliśmy pod dom.

-Z zewnątrz nic się nie zmienił.-mruknęłam. Weszliśmy do środka, a mnie delikatnie mówiąc z deczka przytkało.-Wow. Tu mnie zaskoczyłeś.-spojrzałam z uznaniem na brata. Salon wyglądał cudnie. Ściany były pomalowane na odcień beżu, a na środku stały dwie czerwone kanapy plus fotel w tym samym kolorze. Naprzeciw sofom na ścianie wisiał telewizor, a po bokach stały szafeczki. Gdy już dokładnie przyjrzałam się salonowi, brat zaprowadził mnie do kuchni, gdzie szczerze zbyt wiele się nie zmieniło. A, lodówkę zmienił. :D No i dał nowy komplet szafek i zrobił wysepkę. No i teraz to jest kuchnia. xd Poszłam do siebie i na szczęście nic nie zauważyłam, żeby coś zniknęło lub coś. ;) W sumie to mój pokój nie potrzebował zmian. Wyglądał moim zdaniem dobrze. Dwie ściany miał koloru wrzosu, a dwie w kolorze beżu. Na jednej całej ścianie było wielkie serce zrobione ze zdjęć samochodów, krajobrazów i moich z przyjaciółmi. Uśmiechnęłam się patrząc na to, po czym wzrokiem przeszłam dalej. Na przeciwległej ścianie stało łóżko. Moje kochane łóżeczko. Po lewej od drzwi stała szafa. Duża szafa. ^^ A naprzeciw umieszczone było okno, a obok okna stało biurko. Oto mój pokój. Dobra, mniejsza z tym. Rozpakowałam walizki, a potem poszłam wziąć szybki prysznic, który rozbudził mnie, bo chciało mi się porządnie spać, ale musiałam wytrzymać do wieczora, bo o tej godzinie Brytyjczycy już śpią. Ach, te strefy czasowe. Po prysznicu, ubrana w spodenki i bokserkę zeszłam na dół, gdzie mój brat siedział w kuchni i intensywnie nad czymś myślał przeglądając jakieś papiery.

-Co tam przeglądasz.?-spytałam zaglądając mu przez ramię.

-Szukam jednego dokumentu, który Nano mi zostawił, ale za cholerę nie wiem gdzie jest.-odpowiedział wertując kartki. Wzięłam kartkę leżącą na drugim końcu stolika i przeczytałam w myślach, po czym spojrzałam na brata.

-Emmm…a to nie jest przypadkiem to.?-dałam mu kartkę, a ten szybko przeleciał po niej wzrokiem.

-Tak to jest to. Dziękuję.-cmoknął mnie w policzek i zabrał się do dalszego wertowania kartek. Ja za to napiłam się soku i niezauważona wymknęłam się do garażu. Zapaliłam światło i rozejrzałam się a na ustach wykwitł szeroki uśmiech.-Witajcie moje skarby.-szepnęłam, po czym wzięłam ścierkę i jak to zawsze robiłam – wepchnęłam połowę do tylnej kieszonki spodenek i podeszłam do pierwszego samochodu. Zajrzałam, ok, kluczyki w stacyjce. Otworzyłam więc maskę i zaczęłam robić mały przegląd.

_____________________________________________________________________

A oto pierwszy rozdzialik. :D

Zaskoczyłam was nie dając najpierw prologu co.? ^^ A taka ja szalona. xd

Proszę bardzo, prezent pod choinkę w postaci tegoż rozdziału. :D 

A właśnie, jak tam przygotowania do świąt.?  U mnie już stoi ubrana choinka, ciacha zrobione. :D Jutro tylko te najważniejsze rzeczy i buum. :D 

O maa, wiecie w tym roku nie czuję tej magii świąt. ;/ Jakoś tak dziwnie. ;/ A ja u was.? :)

A więc czas na życzenia. :D

Drogie czytelniczki.!

Życzę wam zdrowych, spokojnych świąt, bogatego Mikołaja. ^^ Abyście najadły się za wszystkie czasy. xd A także duże pokłady weny. ;* I oczywiście baardzo udanego Sylwestra. ^^ Oraz aby nadchodzący 2014 rok był dla was tak świetny jak ten mijający. ;**

Do zobaczenia po świętach. ;*